یعنی واقعن این خبر راسته؟ بی. بی. سی. نوشته امسال در لحظه تحویل سال نو، رادیو تلویزیون ایران آهنگ ساز و دهلی مخصوص نوروز رو پخش نکرده. اگه راست باشه این غمگین ترین خبریه که آدم میتونه در مورود نوروز بشنوه.

پخش نکردن این آهنگ، یا نغمه، درست مثل ممنوع کردن نوروز میمونه. مثل انکار کردن چهارشنبه سوری. مثل فراموش کردن مهرگان. یا گذشتن از شب یلدا. مثل ممنوع کردن شادی، یا غدقن کردن خوردن آجیل و شیرینی.

بدون این آهنگ یکم فروردین میشه مثل دوازده شهریور! یا هشتم دی یا هر روز دیگه ای. سال تحویل هم دیگه بی معنی میشه. یعنی جدن مگه میشه این اهنگ پخش نشه؟

این ترانه رو فقط میشد سر سال تحویل شنید و براش باید یک سال تمام صبر میکردی و شاید در طول سیزده روز عید چند بار دیگه هم این طرف اون طرف میشنیدیش. مگه میشه تلویزیون سراسری ایران پخشش نکنه؟

ما سر سال تحویل با بر و بچه های ایرانی دور هم جمع شدیم و سال رو تحویل گرفتیم و گفتیم و خندیدیم. میخواستیم تلویزیون ایران رو بگیریم به خاطر این آهنگ که نشد، خوشحالم باز رادیو فردا رو تونستیم بگیریم و آغاز سال یک هزار و سیصد و هشتاد و هفت و این آهنگ رو شنیدیم.

یعنی واقعا تلویزیون ایران این آهنگ رو پخش نکرد؟؟؟ باورم نمیشه. در هر حال. میشه این اهنگ رو از اینجا دانلود کرد و شنید. به کوری هر کی نمیتونه ببینه. نوروز از فرهنگ ایران جدا شدنی نیست.

پی نوشت: وقتی میفهمی معتادی که به خودت میای و میبینی برای خوندن درباره نوروز (کهن ترین آیین ملی ات) هم صفحه ویکی پدیا رو باز کردی و تو گروه نوروز تو فیس بوک عضو شدی. ای پدر اعتیاد بسوزه.