گفته بودم سلین دیون قراره بیاد اینجا دم عید... حواسم بود که بلیطای کنسرت رو از یکم دسامبر میفروشن و برای همین ساعت ۱۲ که رد شد رفتم بلیط بگیرم که دیدم نوشته از دوازده ظهر بلیط فروشی شروع میشه.

فردا هم خونسرد پاشدیم با بر و بچ رفتیم Gold Coast و گردش و تفریح، عصری اومدیم خونه و یه کم اینور و اونور طرفای ساعت هفت و هشت شب یاد بلیطای کنسرت افتادم. بیشتر جاهای خوب بلیطش تموم شده بود و فقط اون گرون مرون‌های جلو سن مونده بود (چهارصد دلار) و یه سری اون عقب ته سالن. حالا باز خوبه همون گیرم اومد...

راستی دنبال پایه میگردم واسه کنسرت Nightwish. دارن اول فوریه میان. خوشبختانه خیلی طرفدار ندارن انگار و بلیطاش هنوز هست. فقط شصت دلار. بیچاره‌ها! (هر چند این اولین آلبوم و تورشونه با خواننده جدیده، ولی خب دو سه تا آهنگ ا این آلبوم آخری مثل Bye Bye Beautiful و Eva خوب از آب درومدن) هر چند هر بار که صدایی خواننده در میاد حسرت رفتن خواننده قبلی (Traja Turunen) رو میخورم (خیلی خوب بود لعنتی. این ویدئو زیریه مال خواننده قدیمیه است، این جدیده خیلی پاپ کرده سبک رو).

نمره‌های ترم قبل امروز اعلام شد. هفته دیگه فرصت بررسی و تجدید نظر و ایناس که من نیستم... سیستم نمره دادن استرالیا خیلی مسخره است. همه چی مثل آدمیزاده، تمرین‌ها و پروژه و امتحان‌ها جمع میشن تا صد نمره. بعد نمره نهایی از هفت اعلام میشه. که چهار نمره قبولیه و بعد نسبت به نمره از صد، معلوم میشه که ۱ ۲ ۳ ۴ ۵ ۶ یا ۷ گرفتی. حالا جالبه که یکی از درسای من فقط ۲ نمره از صد نمره کم داره برای اینکه نمره نهایی درس از ۵ بشه ۶! روم هم نمیشه برم اعتراض کنم، چون در واقع انتظار داشتم این درس رو در بهترین حالت ۴ بگیرم ازش. (البته بقیه نمره‌هام خوبه‌ها!)

فردا دارم میرم سیدنی. الان ساعت نزدیک سه صبحه و من هنوز جمع نکردم وسایلم رو و نمیدونم چی میبرم و چی نمیبرم. و در واقع اصلا جا دارم که چیزی ببرم یا نه. (!) (راستی من چرا با خودم ساک نیاوردم) جریان این مسافرته هم خیلی جالب بود. در واقع قرار بود هفته پیش برم و پریروز برگردم. سه بار برنامه عوض شد، تا انکه آخرش قرار شد با دوستان با ماشین بریم و تو راه چند تا شهر رو بگردیم. هفته دیگه هم با هواپیما برمیگردم بریزبن سر کار و زندگیم. حیف فقط دوربین ندارم عکس بگیرم. میگن مسیر بریزبن به سیدنی خیلی قشنگه.

Labels: Life