این عکس یه دمپاییه که کفش پرچم استرالیاست. از همین مغازه‌های معمولی خرت و پرت فروشی دم خیابون هم گرفته شده، تو یه شهر خیلی معمولی استرالیایی. اینا رو که دیدم یاد این برادران و خواهران غیور بسیج افتادم که تو موقعیت‌های مختلف، با مشت گره کرده و مرگ بر این و مرگ بر اون گویان از روی پرچم کشور‌ها رد میشن و صبح تا شب کف خیابون‌های ایران رو با پرچم کشور‌های مختلف رنگ آمیزی میکنن.

میشه بهش به عنوان یه موقعیت کارافرینی برای این پایگاه‌های مقاومت بسیج هم نگاه کرد برای موقع‌های بیکاریشون (وقتی از کتک زدن ملت برگشتن). به جای اینکه پرچم کشور‌های مختلف رو بسازید و تو خیابون آتیش بزنین. باهاشون شرت و کفش بسازید و هم دلتون خنک میشه و هم اینکه اسراف نمیشه. تازه میتونین به خارج از کشور و حتا همون کشور‌هایی که پرچمشون رو ته کفشون یا رو شرتتون کشیدید صادر کنید. باور کنید که حتا ککشون هم نمیگزه.

پی نوشت: میگن اولین برف پاییزی ارتفاعات تهران رو سفید پوش کرده. منم میخوام. اینجا داره تازه تابستون میشه. از گرما بدم میاد!!

Labels: Politics