گاهی وقتا یه اتفاق هایی می افته که حتا تو رویا هم نمیشد تصور کرد، چه برسه به اینکه بهش بخوای بگی به حقیقت پیوستن رویا... مثل این یکی. چند شب پیش تو برنامه آمریکن آیدول، Celine Dion یه اجرای مشترک داشت با ... الویس پریسلی.

سی سال بعد از مرگش، الویس برگشته و صحیح و سالم روی سن با سلین دیون میخونه. البته الویس مجازی، نه حقیقی، ولی چنان واقعی و زنده است که آدم هزار بار هم ببینه باورش نمیشه و چاره ای جز گول خوردن نداره. الویس برگشته.

الان چندین ساله که حرف بازسازی ستارگان درگذشته و استفاده از تصویر اون ها تو فیلم ها داغه. خیلی ها اینکار رو احترام به درگذشتگان میدونن، خیلی ها هم برعکس، معتقدند که با این کار جایگاه و شان این ستاره ها خدشه دار میشه و از لحاظ اخلاقی این کار درست نیست.

در هر صورت، سال 2004 در فیلم Sky Captain and the World of Tomorrow کارگردان در صحنه ای از فیلم، از بازسازی دیجیتالی چهره لارنس اولیویه استفاده کرد. با این حال بازم این کار آنچنان رواج پیدا نکرده بود. در هر حال انگار وسوسه این کار بر همه بحث های اخلاقی غلبه کرد.

ولی این بار، این کار تو تلویزیون و با این کیفیت و زیبایی، همه رو متعجب و حیرت زده کرده. اجرای مشترک این دو واقعن زیبا و تماشایی و باور نکردنیه. اگه انقلابی در عرصه تلویزیون نباشه، قطعن باید در آینده خودمون رو برای نقش آفرینی ستاره های درگذشته در سینما و تلویزیون آماده کنیم.

بعضی ها با نامشون جاودانه میشن، بعضی ها به خاطر کاراشون، بعضی ها به خاطر صداشون، اما انگار از این به بعد باید برای جاودانگی تعریف جدیدی ارائه کنیم.

پی نوشت: راستی اینم باز زنده کردن فردی مرکوری مرحومه تو یه برنامه تلویزیونی آلمانی. که البته هم سیاه و سفیده و به پای کیفیت اجرای سلین و الویس نمیرسه.