Friday, April 20, 2007
ITusic

این فاکسی تونز دقیقن چیزیه که یه خوره موسیقی کم داره. فکرش رو بکنید من همیشه یه آهنگ که خیلی دوست داشتم و مرتب گوش میکردم رو، میرفتم اول تو ویکی درباره‌اش میخوندم، بعد احتمالن ممکن بود برم ویدیوش رو تو یوتیوب سرچ کنم و بعد هم اگه خدای نکرده نفهمیدم طرف داره چی میگه، (یا برام مهم بود که بدونم چی میگه، چون خیلی از آهنگا واقعن مهم نیست چی میگن، و زیباییشون به ریتمشونه، میدونید که) میرفتم و متنش رو از اینجا یا هر جا که شد سرچ میکردم.

حالا این فاکسیتونز، این اکستنشن فسقلی و ریزه میزه‌ای که آقای دکتر معرفی کرده به قول خودش اندشه. اول اینکه میشه بدون اینکه مرورگر رو ترک کرد، مدیا پلیر رو کنترل کنی، بعد هم که اصل کار اینجاست که با یک کلیک، برات یه صفحه میاره که توش این اطلاعات به طور کاملن منظم و شیک هست:

بیوگرافی خواننده، آخرین ویدیو‌های اون در یوتیوب، ژانر‌های موسیقی اون، وب سایت رسمیش، نتیجه جستجوش تو گوگل، عکس‌هاش تو فلیکر، ایستگاه رادیوییش از پاندورا و last.fm، و بالاخره متن اون آهنگی که الان دارید گوش میدید!! به علاوه اینکه چند تا هنرمند مشابه هم براتون معرفی میکنه. در ضمن لینک اون آلبوم از امازون هم بهتون میده.

مثلن من وقتی داشتم آهنگ Skin رو از مدونا گوش میکردم (با فقط یک کلیک) این صفحه رو برام اورد. خواننده‌های مشابه رو هم خیلی شیک بریتنی و کایلی مینوگ و گوین استفانی و نلی فورتادو معرفی کرده.

یا این یکی، مال زمانیه که آهنگ Sweet Sacrifice از اوانسنس رو گوش میکردم. هنرمند‌های مشابه کشته منو. Linkin Park و Avril Lavigne و Nickelback و 3 Doors Down.

موقع گوش کردن آهنگ مرغ شیدای نامجو هم این صفحه رو بهم داد... فوق العاده نیست؟ (هر چند، باید اطلاعات مربوط به اون فایل کامل باشه، مثلن اسم آهنگ Track 01 نباشه وگرنه کار نمیکنه)

تازه twiitytunes هم اومده که میشه با یه کلیک آهنگ مورد علاقه تو به twitter اضافه کنی. (هر چند هنوز با این پدیده twitter غریبه‌ام و دارم سعی خودمو میکنم بفهممش)

پی نوشت: راستی این تیکه آهنگ Sweet Sacrifice رو خیلی دوست دارم که میگه:

fear is only in our minds
but it's taking over all the time

ترس فقط تو ذهن ما وجود داره

ولی در تمام مدت بر همه چیز مسلطه

خیلی درست و واقعن تناقض جالبیه. عجیبه واقعن... چقدر کوریم گاهی.

Labels: ,

1 Comments:
Anonymous Anonymous said...
من نمی تونم وبلاگت رو تو پرشین بلاگ باز کنم. چند وقتی هست از اینجا می خونم مطالبت رو.
یه بحثی راه انداختم تو وبلاگم امیدوارم شما هم توش شرکت کنید از دوستت نویسنده ی وبلاگ لحظه های نقره ای هم دعوت کردم.بیشتر هم جنبه ی یه نوع مشاوره داره و نه چیز دیگه.از اومدنت خوشحال می شم ولی اگر باعث زحمتت می شه فکرشو نکن.:)