سرسام) این اینترنت مثلن پرسرعت، که یا قطعه، یا سرعتش اینقدر سرسام آوره که آدم غلط کار میشه از باز کردن صفحه. دانلود که دیگه هیچی. البته همیشه اینطور نیست، ولی خب، گاهی که اینطوری میشه تلافی همه اون مدونا و South Park و آهنگ دانلود کردنا رو درمیاره حسابی. الان هم که آمار گرفتم دیدم با سرعت سرسام آوره ۴ بایت بر ثانیه داره داده‌ها رد و بدل میشه. یعنی عملن مسنجر هم تعطیل.
بدبختی اینجاست که سرعت اینترنت که میاد پایین نمیدونم چرا کامپیوتر هنگ میکنه. مثلن همین الان کلی نوشته بودم یهو همه صفحه‌های مرورگر رو بست رفت پی کارش. (الان سرعت اینترنت شد ۳۰۰ بایت بر ثانیه، یهو کلی pm بهم رسید! باز فلکه‌اش بسته شد! انگار اینا هم تو لوله گیر کرده بودن یهو ریختن بیرون) مصیبت ما اینه که تو این منطقه همین یه شرکت داره خدمات (!) میده و مجبوریم به استفاده. استفاده مون از تکنولوژی مثلن به روز هم همینطوره. قطره چکونی.
موسیقی) امشب داشتم اهنگای Lara Fabian رو گوش میکردم. از بین تمام آهنگ‌های فوق العاده‌اش، عاشق آهنگ Tout ام. یکی از اون آهنگ‌هاس که آدم وقتی گوش میده توش غرق میشه. مخصوصن نقطه‌های اوج اهنگ، وقتی صدای لارا اوج میگیره، از اون لحظه‌هاست که اون موهای ریز پشت گردنت سیخ میشن. میدونین که چی میگم.
به نظر من، صدای لارا چیز فوق‌العاده‌ای مثل مثلن سلین دیون یا سارا برایتمن نیست. بلکه تکنیک فوق‌العاده قویش در خوانندگیه که ترانه‌هاش رو اینطور عمیق و زیبا میکنه. در قسمت‌هایی واقعن حس میکنم که از صداش گرما بیرون میزنه، مثل یه موج گرما، آدم رو در بر میگیره و هیچ چیز دیگه‌ای رو حس نمیکنی غیر از موسیقی.